Lokalni centri za rešitve: model družbenih inovacij, ki so ga sprejele lokalne ravni upravljanja
DOI:
https://doi.org/10.4335/17.2.225-245(2019)Ključne besede:
socialna strategija, družbene inovacije, strateški javni odnosi, lokalne ravni upravljanja, lokalni centriPovzetek
Za kvalitativno študijo je predlagan model praks družbenih inovacij, ki so jih sprejele lokalne ravni upravljanja pri razvoju socialne strategije v Turčiji. Podatki raziskave študij primerov v občinah Bağcılar, Esenler in Beşiktaş so bili zbrani iz literature, ugotovitev in polstrukturiranih intervjujev z občinskimi uradniki. Vsebinska analiza intervjujev je bila uporabljena za oblikovanje analize socialne strategije in praks inovacij in na podlagi analize študija predlaga funkcionalni model za lokalni center za rešitve, ki je namenjen podpori družbenih inovacij in elementov strateških javnih odnosov, ki jih lahko uporabijo lokalne ravni upravljanja v Turčiji.
Literatura
Alkan, H. (2000) Turkey Economic and Social Council From the Point of Participation in the Decision-Making Process Systems, TODAİE Public Administration Journal, 33(2), pp. 57-78.
Arriaza, L. & Roht-Arriaza, N. (2008). Social Reconstruction as a Local Process, International Journal of Transitional Justice, 2(2), pp. 152-172.
Bachra, S., Chisholm, A., King, H., Pike, D. & Stanton, E. (2015) Proposal for A Strategy for Social Innovation. Paper Presented at Seminario de Políticas Públicas para la Innovación (Seminar on Public Policies for Innovation) University Of Toronto.
Bagcilar Municipality. (2018). Our projects. Retrieved on 29 June 2018 from http://www.bagcilar.bel.tr/projeler
Borins, S. (2001). Public Management Innovation in Economically Advanced and Developing Countries, International Review of Administrative Sciences, 67(4), pp. 715-731.
Boyne, G. A. (1999) Introduction: Processes, Performance and Best Value in Local Government, Local Government Studies, 25(2), pp. 1-15.
Caulier-Grice, J., Davies, A., Patrick, R. & Norman, W. (2012) Defining Social Innovation. A Deliverable of The Project: “The Theoretical, Empirical and Policy Foundations For Building Social Innovation in Europe” (TEPSIE), European Commission–7th Framework Programme, DG Research (Brussels: European Commission).
Cipolla, C. & Moura, H. (2011) Social Innovation in Brazil Through Design Strategy, Design Management Journal, 6(1), pp. 40-51.
European Commission (2013) Guide to Social Innovation. Regional and Urban Policy (Brussels: European Commision).
Gurrutxaga, A. & Rivera, A. (eds.) (2011) Pathways to Social Innovation in The Basque Country. Implications of Current Research On Social Innovation in The Basque Country (Reno: Center of Basque studies).
Hendrickson, L., Balaguer, A., Ballantyne, D., Baranyai, K., Collins, R., Drake, P. & Verey, B. (2011) Australian Innovation System Report 2011 (Canaberra: Aurstralian Government, Department of Industry, Inovation and Science).
Husted, B. W., Allen, D. B. & Kock, N. (2015) Value Creation Through Social Strategy, Business & Society, 54(2), pp. 147-186.
Liebman, J. B. (2011) Social Impact Bonds: A Promising New Financing Model to Accelerate Social Innovation and Improve Government Performance (Washington, D.C.: Centre for American Progress).
Michelini, L. (2012) Social Innovation and New Business Models: Creating Shared Value in Low-Income Markets (Berlin: Springer Science & Business Media).
Mulgan, G. (2006) The Process of Social Innovation, Innovations, 1(2), pp. 145-162.
Nicholls A. & Murdock, A. (2012) Social Innovation: Blurring Boundaries to Reconfigure Markets (Basingstoke: Palgrave Macmillan).
OECD (2011) Divided We Stand. Paris: OECD, Osberg, T. & Schmidpeter, R. (eds) Social Innovation. Solutions for a Sustainable Future (Berlin: Springer).
Phills, J. A., Deiglmeier, K. & Miller, D. T. (2008) Rediscovering Social Innovation, Stanford Social Innovation Review, 6(4), pp. 34-43.
Sousa Filho, J. M. D., Wanderley, L. S. O., Gómez, C. P. & Farache, F. (2010) Strategic Corporate Social Responsibility Management For Competitive Advantage, BAR-Brazilian Administration Review, 7(3), pp. 294-309.
Stead J. G. & ve E. Stead (2000) Eco-Enterprise Strategy: Standing for Sustainability, Journal of Business Ethics, 24, pp. 313–329.
Stijn Oosterlynck, S., Yuri Kazepov, Y., Novy, A., Cools, P., Sarius, T. & Wokuvitsch, F. (2015) Local Social Innovation and Welfare State Restructuring: Analysing Their Relationship (No. 15/15) (Antwerpen: Herman Deleeck Centre For Social Policy, University Of Antwerp).
Surman, T. (2006) Constellation Collaboration: A Model for Multi-Organisational Partnership (Toronto: Centre For Social Innovation).
Tekeli, İ. (2001) Modernite Aşılırken Kent Planlaması (Ankara: İmge Kitabevi).
Turkish Statistical Institute (TURKSTAT) (2018) Population of municipalities, villages and quarters: Istanbul, available at: https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=en (July 3, 2018).
Uphoff, N. T. (1992) Local İnstitutions and Participation for Sustainable Development (London: Sustainable Agriculture Programme of the International Institute For Environment And Development).
Westley, F. (2012) The Social Innovation Dynamic, Social Innovation Generation (Waterloo: University of Waterloo).
World Bank (2018) Population growth (annual %) (Washington D.C.: The World Bank), available at: https://data.worldbank.org/indicator/SP.POP.GROW (June 30, 2018).